Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Βολή στην ομορφιά


Το χιόνι έπεσε πυκνό τη νύχτα
κι η μέρα βρήκε στολισμένο το χωριό.
Δεσπόζουνε τα βράχια και τα πεύκα,
κυρίαρχο απ’ άκρη σ’ άκρη το λευκό.

Στου κρύου πρωινού την ησυχία,
κι ενώ αδύναμος ο ήλιος προσπαθεί,
δυο ζωηρά πανέμορφα κοτσύφια
ψάχνουν τροφή, μα έχουν όλα σκεπαστεί.

Στη γέρικη μηλιά τούς ξαναβρίσκουν
τους ξεχασμένους μικροσκοπικούς καρπούς,
σήμερα όμως δε θα τους αφήσουν
κι έχουν αρχίσει βιαστικούς τούς ραμφισμούς.

Μέσα στη χάρη τους και τη χαρά τους
ούτε που νιώθουνε τον κίνδυνο κοντά,
ο έφηβος αδίστακτα, σιμά τους
και τη σκανδάλη ανυπόμονα πατά.

Το ένα, έντρομο, στα ύψη φεύγει,
το άλλο, άτυχο, στο χιόνι σπαρταρά,
ο νέος, ευτυχής για τη βολή του,
στη ζώνη του το τρόπαιο κρεμά.

Ακόμα ένας, ό,τι πρέπει στόχος
και του πατέρα πλέον μοιάζει στις βολές,
το όνειρό του, στο σημάδι πρώτος,
και στην παρέα θ’ ανεβούν οι μετοχές.

Πληθώρα εξισώσεις στα θρανία,
μαθήματα αδιάφορα πολλά.
Δική του μοναχά η ατυχία
να μη μπορεί να δει την ομορφιά;


19 σχόλια:

  1. Με δυσκολεύουν αυτοί οι άνθρωποι πολύ

    Καλημέρα Άρη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιπαθείς άνθρωποι και αξιολύπητοι…
      Σ’ ευχαριστώ, Ελένη.

      Διαγραφή
  2. Δεν αγαπούν όλοι την ομορφιά παρά τη δική τους βολή !!
    Αφράτο χιόνι απάτητο και καθαρό να μολύνεται !!! Κρίμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε μπορούν να τη δουν όλοι την ομορφιά.
      Ίσως κάποιοι να μπορούσαν να «εκπαιδευτούν».
      Σ’ ευχαριστώ, Nikol.

      Διαγραφή
  3. Η απάντηση στην ερώτησή σου Άρη μου, είναι κρυμένη στο στίχο "και του πατέρα πλέον μοιάζει στις βολές". Βασικά, η ατυχία του είναι που έχει τέτοιο πατέρα. Στην πατρίδα μου σκοτώνονται "κατά λάθος" πολλά μικρά παιδιά που έχουν πρόσβαση στα όπλα των πατεράδων τους.
    Είτε στο κυνήγι, είστε με τις μπαλωθιές στους γάμους. Φαίνεται πως ούτε η ανθρώπινη ζωή έχει αξία για όλους αυτούς τους "κυνηγούς". Πόσο μάλλον ο σεβασμός στη φύση...
    Τα σέβη μου Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε πολλά αρνητικά πρότυπα είναι εκτεθειμένα
      τα παιδιά.
      Η χρήση των όπλων για αναψυχή είναι πράγματι
      απαράδεκτη.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  4. Προβάλλουμε και από την πλευρά μας το αξιόλογο θέμα σου στη στήλη «ΕΜΦΑΣΗ» του blog «Ευρυτάνας ιχνηλάτης». Η συγκεκριμένη στήλη (σ.σ. είναι αυτή με το σκίτσο που αναπαριστά ένα πιτσιρίκο που μοιράζει εφημερίδες!) βρίσκεται στην κάθετη πλαϊνή μπάρα του ιστολογίου μας και η προβολή γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σου ιστότοπο. Καλή συνέχεια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια τόσο καθάρια εικόνα ομορφιάς της φύσης σε αντιδιαστολή με τα νιάτα που έχουν ανατραφεί με άσχημες εικόνες...
    Αν μπορούσαμε να σταθούμε σε κάθε ομορφιά και να την αφήσουμε να γεμίσει μυαλό και καρδιά, πόσους σκοπούς μας θα είχαμε πετάξει, πόσους άλλους θα είχαμε ανακαλύψει!
    Εξαίρετο ποίημα, Άρη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντοπίζεις ένα καίριο σημείο τού ποιήματος, Αλεξάνδρα.
      Αυτήν την κραυγαλέα αντίθεση.
      Η καλλιέργεια ενός ανθρώπου περιλαμβάνει και την «εκπαίδευση» να μπορεί να δει την ομορφιά.
      Έχω παρατηρήσει πολλές φορές πόσο αδιάφορα προσπερνούν πολλοί άνθρωποι, κάτι ωραίο που βρίσκεται μπροστά τους.
      Σ’ ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  6. Διαβάζοντας το ποίημα, μού ήρθε στο μυαλό μια φράση του Παπαδιαμάντη από κάποιο διήγημά του (δε θυμάμαι πλέον ποιο), πως το χιόνι σκέπαζε απαλά την ασχήμια των ανθρώπων ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθημερινός εχθρός η ασχήμια.
      Με χίλια δυο πρόσωπα.
      Να μπορούσε το χιόνι να σκεπάζει και τη βαρβαρότητα!
      Σ’ ευχαριστώ, αγαπητή φίλη.

      Διαγραφή
  7. Αυτή η εύστοχη βολή πως διέλυσε μεμιάς την ηρεμία της ομορφιάς που περιγράφουν!
    Οι στίχοι σου, εύστοχοι κι αυτοί, μας δείχνουν ποιοι είναι υπεύθυνοι για το ότι κάποιοι δεν μπορούν να δουν την ομορφιά!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. που περιγράφουν οι στίχοι ήθελα να πω...

      Διαγραφή
    2. Πολλές οι ομορφιές γύρω μας.
      Αλλά και οι βολές ασχήμιας δεν τελειώνουν.
      Οι φορείς τής ασχήμιας ούτε που καταλαβαίνουν.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  8. Πάνω που είχα σχηματίσει μια όμορφη εικόνα, ήρθε η συνέχεια και μου την αμαύρωσε.. Για κάθε ζωντανό ον που δολοφονείται από ανθρώπινο (λέμε τώρα) χέρι, θα έπρεπε να ίσχυε αυτό το συναίσθημα, τα πουλιά απλά είναι το σύμβολο τής ελευθερίας (εντελώς προσωπική προσέγγιση, για να μην παρεξηγηθώ φίλε Άρη..) Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με πολύ βαριά καρδιά δημοσίευσα μια ασχήμια δίπλα σε μια ξεχωριστή ομορφιά.
      Τους κρατούσα αρκετά χρόνια αυτούς τους στίχους, από τότε που μάλωσα εκείνον τον (α-παίδειο) έφηβο.
      Τα πουλιά είναι πράγματι σύμβολα ελευθερίας.
      Σ’ ευχαριστώ, Πέτρα.

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφο, και όταν έχω χρόνο, θα διαβάσω και τα υπόλοιπα γιατί έχω χάσει επεισόδια. Καλημέρα και καλή συνέχεια, Άρη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, Μαργαρίτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή