Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Βολή στην ομορφιά


Το χιόνι έπεσε πυκνό τη νύχτα
κι η μέρα βρήκε στολισμένο το χωριό.
Δεσπόζουνε τα βράχια και τα πεύκα,
κυρίαρχο απ’ άκρη σ’ άκρη το λευκό.

Στου κρύου πρωινού την ησυχία,
κι ενώ αδύναμος ο ήλιος προσπαθεί,
δυο ζωηρά πανέμορφα κοτσύφια
ψάχνουν τροφή, μα έχουν όλα σκεπαστεί.

Στη γέρικη μηλιά τούς ξαναβρίσκουν
τους ξεχασμένους μικροσκοπικούς καρπούς,
σήμερα όμως δε θα τους αφήσουν
κι έχουν αρχίσει βιαστικούς τούς ραμφισμούς.

Μέσα στη χάρη τους και τη χαρά τους
ούτε που νιώθουνε τον κίνδυνο κοντά,
ο έφηβος αδίστακτα, σιμά τους
και τη σκανδάλη ανυπόμονα πατά.

Το ένα, έντρομο, στα ύψη φεύγει,
το άλλο, άτυχο, στο χιόνι σπαρταρά,
ο νέος, ευτυχής για τη βολή του,
στη ζώνη του το τρόπαιο κρεμά.

Ακόμα ένας, ό,τι πρέπει στόχος
και του πατέρα πλέον μοιάζει στις βολές,
το όνειρό του, στο σημάδι πρώτος,
και στην παρέα θ’ ανεβούν οι μετοχές.

Πληθώρα εξισώσεις στα θρανία,
μαθήματα αδιάφορα πολλά.
Δική του μοναχά η ατυχία
να μη μπορεί να δει την ομορφιά;


Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017

Ανθρωποβόμβες


Φτώχεια και όπιο θρησκοληψίας,
ιερατείων φριχτές απειλές,
απαρασάλευτο σκότος παιδείας,
παραδεισένιες φαιδρές αμοιβές.

Πολιτισμένων κερδώες προκλήσεις,
πλούτου αφαίμαξη ιθαγενών,
ανερυθρίαστα όπλων πωλήσεις,
συνενοχή μισθοφόρων στυγνών.

Άθλιο μίγμα με χρήμα και μύθους,
ακαταμάχητο όπλο τυφλό.
Ανθρωποβόμβες απύθμενου μίσους
θάνατο σπέρνουν χωρίς δισταγμό.
Και φουντωμένος ο τρόμος τού πλήθους,
εύφορη γη στον παλιό φασισμό.